ساق پا بخش مهمی از بدن برای افراد است، بویژه برای خانم‌ها که بر تصویر ذهنی و اعتماد به نفسشان تاثیر می‌گذارد. ساق پای بزرگ ممکن است بدلیل حجم زیاد عضله یا بدلیل رسوبات چربی، یا هر دو مورد باشد. بیمارانی با حجم بزرگ عضله، سابقه سبک زندگی ورزشی بسیار فعال در جوانی داشته‌اند. بسیاری از بیماران، قهرمانان دومیدانی و دونده‌های دو استقامت در دوران تحصیل بوده‌اند. رسوبات چربی اضافی معمولا در بیشتر بیماران، ژنتیکی است و اغلب، در مجموع، به غیر از ساق پا، باریک اندام هستند. و این ساق‌های چاق در بسیاری از اعضای خانواده‌شان نیز دیده می‌شود.
دلایل ساق پای چاق
ژنتیک
اگر مسئله، ژنتیک باشد (نگاهی به والدین و خواهر و برادرهایتان ممکن است کمک کند)، نمی‌توانید کار زیادی برای کوچک کردن عضلات ساق پایتان انجام دهید. بعنوان مثال، اگر تاندون آشیل شما کوتاه است (تاندونی که پشت پاشنه را به عضلات ساق پا می‌پیوندد)، عضله ساق پایتان بزرگتر به نظر می‌رسد. به دلیل آنکه عضله ساق پایتان برای رسیدن به تاندون کوتاه، باید تا پایین پایتان کشیده شود.
تمرینات ورزشی
فعالیت مکرر همراه با راه رفتن بر روی پنجه پا (یعنی قرار دادن وزنتان بر روی قسمت جلوی پا) می‌تواند به ساختن عضلات ساق پا بینجامد. از هرگونه فعالیتی که فشار سنگین به پنجه پا وارد کند، بپرهیزید (این شامل راه رفتن با کفش پاشنه بلند نیز می‌شود).
راه رفتن
می‌توانید راه رفتن خود را دقیقا بررسی کنید زیرا ممکن است هنگام راه رفتن، از عضلات ساق پایتان بیش از حد استفاده می‌کنید. این امر ممکن است به این دلیل باشد که عضلات ضعیف اطراف ساق پا را با این عضلات ساق پا جبران می‌کنید. اگر عضله جلوی ساق پای شما، که عملکرد عکس عضلات پشت ساق پا را دارند، ضعیف یا بیش از حد کشیده شده باشند، تقویت آنها به طویل شدن عضله ساق پا کمک می‌کند.
بافت چربی
دلیل دیگر عضلات بزرگ ساق پا، آن است که ممکن است چربی زیادی در این ناحیه وجود داشته باشد که حجم ساق پا را زیاد می‌کند و موجب می‌شود درشت به نظر برسند. همه انسان‌ها، هرچند باریک اندام، مشکلاتی در نقاطی از بدن خود دارند. متاسفانه، این نواحی مشکل‌دار، آخرین جایی است که هنگام لاغر شدن، چربی از دست می‌دهند. این بدان معنی است که باید صبور باشید ولی به این دلیل که این نقاط می‌توانند آخرین جایی باشند که چربی از دست می‌دهند، وقتی به نتیجه نهایی یعنی پاهای خوش فرم برسید، بقیه بخش‌های بدنتان احتمالا ظاهری عالی خواهند داشت.
متقاضیان کوچک کردن ساق پا
بیماران دارای چربی اضافی در ساق پا، گزینه خوبی برای این روش هستند. در این ناحیه، تغییرات کوچک می‌توانند تفاوت زیادی در شکل کلی پا، بوجود آورند. بیماران، باید توقعات منطقی داشته باشند و وضعیت سلامتی خوبی داشته باشند.
درمان
راه‌هایی برای کوچک نمودن ساق پا وجود دارد:
لیپوساکشن
انجام لیپوساکشن ساق پا حدودا ۲ ساعت بطول می‌انجامد. بیماران، بیحسی موضعی، و در صورت نیاز، آرامبخش داخل وریدی دریافت می‌کنند. وقتی این داروها اثر کردند، پزشک، برش‌های بسیار کوچکی در محل‌های مناسب ایجاد می‌کند که ورود میکروکانول به زیر پوست را امکان‌پذیر سازد. یک مایع مخصوص، در نواحی هدف، پخش می‌شود و موجب می‌گردد آن نواحی متورم و سفت شوند. این مایع، حاوی یک ماده بیحس کننده و یک ماده منقبض کننده عروق است که دومنظوره عمل می‌کند. ماده بیحس کننده آنقدر بیمار را آرام نگاه می‌دارد که نیازی به بیهوشی عمومی پرخطرتر نیست. این بیحسی می‌تواند تا ۲۴ ساعت دوام داشته باشد. ماده منقبض کننده عروق، مویرگ‌ها را منقبض می‌کند و بنابراین، احتمال خونریزی را تقریبا منتفی می‌نماید. با این روش، بیماران کبودی و تورم کمتری را تجربه می‌کنند و بسیار سریع‌تر از دیگر روش‌ها، از مزایای لیپوساکشن خود لذت می‌برند.
مزایا
- لباس‌هایتان بر تن زیباتر بوده و بدنتان باریک‌اندام‌تر به نظر می‌رسد.
- برش‌های کوچکی انجام می‌شود که جای زخمی کوچکتر از روش‌های مزوتراپی بدن بر جا می‌گذارد.
- می‌تواند با داروی آرامبخش با خطرات کمتر و زمان عمل کوتاهتر نسبت به روش‌های مزوتراپی بدن، انجام شود.
معایب
- نتایج حاصله ممکن است تحت تاثیر چاقی، بالارفتن سن و بارداری قرار گیرد.
- لیپوساکشن برای بهبود ظاهر سلولیت یا پوست شل و افتاده، عمل نمی‌کند.
- ممکن است لازم باشد برای رسیدن به نتایج بهتر با لیپوساکشن، لاغر شوید.
لیزر لیپولیز
در لیزر لیپولیز، مناطقی که قرار است چربی آنها برداشته شود، با قلم مخصوص پوست، علامتگذاری شده و خطوط از نقطه ای که در آن ماده بیحسی تزریق شده است، به سمت بیرون، ردیابی می‌شوند. وقتی آن ناحیه کاملا بیحس شد، فیبر نوری لیزر از طریق همان برش ایجاد شده برای بیحسی، به زیر پوست فرستاده می‌شود. این برش، بسیار کوچک است و معمولا بدون نیاز به بخیه، بهبود می‌یابد. پس از استراحت کوتاهی بیمار برای پوشیدن لباس و رفتن به خانه، آماده است.
مزایا
- هیچ جنبه منفی ندارد.
- در مقایسه با درمان‌های جراحی، بی‌خطر بوده و هزینه پایین تری دارد.
کویتیشن
سلولی سلول‌های چربی استفاده می‌شود. سلول‌های چربی، ظرفیت ساختاری برای تحمل لرزش‌ها را نداشته و به سرعت به فاز مایع، شکسته می‌شوند. این مایع، توسط مکانیسم طبیعی بدن فرآوری شده و بطور طبیعی دفع می‌شود. بافت‌های عروقی، عصبی و عضلانی، تحت تاثیر قرار نمی‌گیرند.
مزایا
- سریع
- ایمن
- کارآمد
رادیوفرکانسی
آر اف با سوزاندن و برداشتن بخشی از عضله گاستروکنمیوس برای کاهش اندازه آن، انجام می‌شود. در این روش، پزشکان از لیزر برای بازداشتن بخشی از عصب که به عضله ساق پا سیگنال می‌فرستد و ایجاد امکان رشد آن، استفاده می‌کنند. جای زخم در این روش، کمتر و کوچکتر از جای زخم در برداشتن عضله با جراحی است، اگرچه ممکن است کمی تورم ایجاد کند که می‌تواند چند هفته باقی بماند. همچنین، ممکن است بطور موقت، عضله را ضعیف کند.
مزایا
- جای زخم بیرونی کوچک و بی رنگ
- تضعیف کوتاه مدت کمتر عضله
معایب
- دشواری اصلاحهای بعدی
تزریق بوتاکس
تزریق بوتاکس به عضله گاستروکنمیوس بسیار ساده است. ولی اثربخشی آن و نیاز به تزریق‌های مکرر، موجب شده این روش، امروزه، به ندرت برای کوچک نمودن ساق پا مورد استفاده قرار گیرد. در این روش، هیچ جای زخمی باقی نمی‌ماند و به هیچ زمانی برای بهبود نیازی نیست.
مزایا
- ساده
- غیر تهاجمی
معایب
- بدون کاهش در محیط ساق پا
- نیاز به تزریق مکرر
لیپوماتیک
لیپوماتیک دستگاهی است که با هوای فشرده کار می‌کند و به یک کانول متصل است که بطور خودکار، ۳۶۰ درجه می‌چرخد. این کانول، حرکت لرزشی مداوم دارد که بطور موثر، بدون آسیب رساندن به پوست و بافت‌ها، سلول‌های چربی را به مایع تبدیل می‌کند.
مزایا
- کاهش کبودی روی پوست
- بدون درد یا درد بسیار کم
- بی‌خطر و اثربخش
- بهبود سریع
- جمع شدن بسیار عالی پوست، پس از پایان درمان
- توقف سریع در صورتی که کانول به بافت‌های غیر چربی برسد که برای بیمار بسیار اطمینان بخش است.
جراحی کوچک کردن ساق پا
این روش درمان تهاجمی برای کوچک نمودن ساق پا است. در طول این کار، جراح ۶۰% از عضله ساق پای شما را برمی‌دارد یا می‌سوزاند که ثابت شده درصدی بی‌خطر و ایده‌آل برای لاغر نمودن ساق پا است.
بهبودی
دو مورد از مهمترین موارد در فاز بهبود، به حداقل رساندن تورم و کشش عضلات ساق پا است.
- برای به حداقل رساندن تورم، باید به مدت ۳ ماه جوراب واریس بپوشید و به مدت یک ماه، پای خود را بالا بگذارید.
- بالا گذاشتن پاهایتان، درد را کاهش داده و نتایج بهتری حاصل می‌کند.
- تمرینات کششی باید هر ۳۰ دقیقه برای حدود ۵ دقیقه انجام شوند.
- اگر تمرینات کششی را بطور منظم انجام ندهید، ممکن است هنگام راه رفتن، احساس سفتی بیشتری بنمایید که روز به روز بدتر می‌شود.
- تمرینات کششی باید حدود ۳-۶ ماه انجام شوند.
- جای زخم پس از ۳ ماه از بین می‌رود.
- آنتی بیوتیک، داروهای ضد التهاب، شل کننده‌های عضلانی و داروهای مسکن تجویز خواهند شد.
- داروها را دقیقا طبق تجویز، بدون استفاده از هیچ داروی دیگری، مصرف کنید.
- ویزیت‌های بعدی، برای افراد مختلف، متفاوت خواهند بود ولی معمولا ۲،۵،۸ و ۱۴ روز پس از جراحی خواهند بود.
هزینه
هیچ هزینه مشخصی برای کوچک نمودن ساق پا وجود ندارد. این هزینه به مقدار کوچک نمودن مورد نیاز، اندازه و شکل فعلی ساق پا و نتیجه مورد نظر شما بستگی دارد. خوشبختانه، این هزینه را می‌توان با دقت، در مشاوره اولیه با پزشک، تعیین نمود.
