درمان زگیل: انواع روش‌های از بین بردن آن

زگیل‌ها تومورهای کوچکی هستند که ناشی از عفونت ویروس پاپیلومای انسانی (HIV) ایجاد می‌شوند. انواع زگیل‌ها شامل زگیل‌های عادی، زگیل‌های صاف، زگیل‌های کف پا، زگیل‌های اطراف ناخن، زگیل‌های تناسلی و زگیل‌های نخ مانند می‌باشند. اغلب زگیل‌ها به طور خودبخود بر طرف می‌شوند، اما ممکن است برای رفع کامل آنها به چند سال زمان نیاز باشد. همچنین، زگیل‌ها به روش‌های درمانی مختلف به طرق متفاوت واکنش نشان می‌دهند. درمان‌های معمول برای زگیل‌ها شامل استفاده از اسید سالیسیلیک و بسته‌های منجمد کننده می‌باشد و احتمال بازگشت و عود مجدد زگیل‌ها پس از درمان همواره وجود دارد.

زگیل ها چه هستند؟ آیا زگیل ها واگیر دار هستند؟

زگیل ها زائده های ایجاد شده بر روی پوست هستند که در نتیجه عفونت ناشی از ویروس پاپیلوم انسانی (HIV) ایجاد می شوند. امروزه بیش از ۱۰۰ نوع از ویروس های HIV شناسایی شده است. بعضی از انواع این ویروس ها اندام های تناسلی و مخاط دهان را تحت تاثیر خود قرار می دهد و باعث ایجاد توده های بزرگ و ناخوشایند در محل عفونت می شود که در نهایت ممکن است این توده ها سرطانی شوند. سایر انواع ویروس های HIV بر ایجاد زگیل های عمومی در سطح پوست تاثیر می گذارند و به این ترتیب عامل سرطانی محسوب نمی شوند. هر چند زگیل پوستی معمولاً مسری در نظر گرفته می شوند، اما شرایطی که در آن فقط یک عضو خانواده به این مشکل مبتلا شود، مسئله ای غیر عادی محسوب نمی گردد. علاوه بر این، این مشکل معمولاً فقط یک عضو از بدن (مثل زگیل دست یا پاها) را تحت تاثیر خود قرار می دهد، اما می تواند به تدریج در سایر اعضای بدن نیز گسترش پیدا کند و باعث خارش پوست و ناراحتی شود.

علائم و نشانه ها

علائم و نشانه های اصلی زیگیل به شرح زیر هستند:

• ظاهر برآمده و گنبدی شکل از علائم زگیل می باشد ، که امکان تشکیل آنها در پشت انگشتان دست و پا و نیز زانوها وجود دارد.
• زگیل های کف پا فقط بر روی سطح یک پا مشاهده می شوند.
• امکان تشکیل زگیل های صاف یا پهن بر روی پوست صورت، ساق پا، و سایر نقاط بدن معمولاً به تعداد زیاد وجود دارد.
• زگیل های ناخن همانطور که از اسم آن مشخص است اطراف ناخن یا زیر آن ایجاد می شوند.
• زگیل های نخ مانند فقط یک ساقه بلند هستند که اغلب بر روی صورت ایجاد می گردند.

راه ها و روش های درمان

زگیل های معمول می توانند همه افراد مبتلا را ناراحت کنند. لازم به ذکر است که در افراد عادی نیمی از تمام زگیل پوستی بطور میانگین به صورت خود به خود در حدود ۱۸ ماه از بین می روند. اطلاعات ارائه شده در این مبحث مربوط به درمان زیگیل های معمولی است. به این ترتیب نمی توان از این روش های درمانی برای زگیل های تناسلی  استفاده کرد. داروهای موجود در داروخانه ها برای درمان زگیل های معمولی بر اساس استفاده از محصولات حاوی اسید سالیسیلات است و این محصولات می توانند زگیل را از بین ببرند. سایر درمان های جدید معرفی شده در این حوزه شامل محلول دی اکسید کربن است که برای منجمد کردن زیگیل استفاده می شود.

اسید سالیسیلیک

این دارو به صورت قطره، ژل، لایه، و خمیر در بازار موجود است. این محصولات به نحوی طراحی شده اند که امکان استفاده از آنها برای انواع مختلف زگیل ها شامل زگیل های بسیار کوچک تا زگیل های بزرگتر دارای برجستگی های بزرگ وجود دارد. اسید سالیسیلیک یک داروی کراتولیتیک است. کراتولیتیک بودن این دارو به معنی این است که این دارو می تواند پروتئین (کراتین) تشکیل دهنده زگیل و لایه زخیم پوست مرده را که گاهی اوقات بر روی زگیل ایجاد می شود، حل کرده و از بین ببرد.

روش های منجمد کردن غیر تجویزی

در این حالت از اسپری های موجود در داروخانه ها به منظور منجمد کردن زگیل ها در دمای منفی ۹۰ درجه فارنهایت (منفی ۵۷ درجه سانتیگراد) استفاده می شود. این روش درمانی را می توان با استفاده از نیتروژن مایع مقایسه کرد که سرمای بسیار بیشتری را در محل ایجاد می کند (منفی ۳۲۰ درجه فارنهایت یا منفی ۱۹۶ درجه سانتیگراد) و بطور گسترده توسط متخصصان پوست مورد استفاده قرار می گیرد. به این ترتیب می توان گفت که محصولات موجود در داروخانه ها نمی توانند دارای اثر بخشی به میزان روش هایی باشند که توسط یک پزشک مورد استفاده قرار می گیرد.

چسب زدن

معمولاً بیان می شود امکان درمان زیگیل ها با چسب زدن بر روی آنها با استفاده از چسب های بدون منفذ مثل چسب برق وجود دارد. استفاده از این روش نیازمند این است که چسب بر روی محل همیشه باقی بماند و فقط برای چند ساعت در هر هفته از روی زگیل برداشته شود. علاوه بر این لازم است چسب مرتباً تعویض شود. بسیاری از مطالعات انجام شده در این حوزه نشان می دهد این روش درمانی چیزی مثل استفاده از داروی دل خوش کن می باشد.

آیا روش های درمان زگیل موثر هستند؟

همواره باید صبر کرد وقتی از روش‌های درمانی برای رفع زگیل استفاده می‌شود. واقعیت این است که برای درمان زگیل‌های تناسلی و معمولی، مجموعه‌ای متنوع از روش‌های درمانی وجود دارد و هیچ یک از این روش‌ها بهتر از دیگری نیستند. زگیل‌ها ممکن است به طور خودبخود بدون نیاز به درمان خاص پس از گذشت مدت زمان مشخص بر طرف شوند. بعضی زگیل‌ها در کنار زگیل اصلی تشکیل می‌شوند و بدون درد هستند، مگر اینکه در نواحی مستعد فشار مثل کف دست یا کف پا ایجاد شوند. همچنین، برخی از انواع زگیل‌ها ممکن است به یک روش درمانی عکس‌العمل نشان دهند در حالی که سایر زگیل‌ها نسبت به همان روش درمانی جواب نمی‌دهند. در این صورت، روش‌های درمانی ممکن است به جلسات درمانی متعدد در طول هفته‌ها، ماه‌ها یا حتی سال‌ها نیاز داشته باشند.

روش های عملی برای درمان زگیل به شرح زیر هستند:

1. نادیده گرفتن زگیل. در حقیقت زگیل ها به خودی خود بر طرف می شوند، هر چند ممکن است این فرآیند به یک دوره طولانی مثل ماه ها یا سال ها زمان نیاز داشته باشد.
2. در مواردی که مشکل پیچیده نباشد (برای مثال یک زگیل بر روی صورت یا یک یا چند زگیل محدود بر روی دست ها ایجاد شده باشد)، برای یخ زدن سریع یا تخریبی الکتریکی زگیل با پزشک ملاقات کنید. این روش های درمانی ساده هستند و در نتیجه آنها جای زخم بر روی بدن باقی نمی نماند، هر چند استفاده از آنها مقداری دردناک است.
3. در شرایط پیچیده، درمان زگیل را برای چند هفته محدود در خانه شروع کنید. در این حالت ممکن است زگیل های زیر بر روی بدن شما ایجاد شده باشند:

زگیل های کف پا: افراد بیمار معمولاً حس می کنند زگیل های ایجاد شده بر روی کف پا ریشه عمیق دارند، اما این زگیل ها در لایه های سطحی پوست ایجاد می شوند. امکان بر طرف کردن این نوع زگیل ها با تراشیدن آنها بدون درد و خون ریزی وجود دارد. در این حالت قطره های اسید سالیسیلیک می توانند لایه ضخیم پینه ایجاد شده بر روی زگیل را بر طرف کند و به این ترتیب باعث شود شما در مورد این زگیل ها احساسی شبیه به وجود یک تیله کوچک در کفش خود داشته باشید. در این حالت از روش های منجمد کردن زگیل نیز می توان استفاده کرد.

زگیل های معمولی دست: این نوع زگیل ها معمولاً برای فرد ناخوشایند هستند، هر چند دردناک نمی باشند. استفاده از سالیسیلیک اسید می تواند باعث کوچکتر شدن این زگیل ها و بر طرف شدن آنها شود و گاهی اوقات می توان از روش منجمد کردن نیز برای این نوع زگیل ها استفاده کرد.

در شرایطی که مشکل زگیل شما با استفاده از روش های معمول درمان نشد، سعی نکنید بیش از حد از این روش ها استفاده کنید. در عمل انجام این کار می تواند مشکل درمان را بدتر از مشکل بیماری نماید. مثال هایی از این موارد به شرح زیر هستند:

زگیل هایی که زیر ناخن یا اطراف آن ایجاد می شوند: این نوع زگیل ها به شدت نسبت به روش های درمانی مقاوم هستند. در این حالت می توان از یک یا دو جلسه درمانی استفاده کرد، اما در صورت عدم موفقیت این روش ها قرار دادن اسید بر روی این نوع زگیل ها فقط می تواند باعث زبر و ناهموار شدن سطح زگیل و ناخوشایند تر شدن ظاهر آن برای شما شود.
زگیل های موزاییکی: این نوع زگیل ها که به نام زگیل های بذری نیز شناخته می شوند می توانند تکثیر شده و تعداد زیادی از آنها تمام سطح پا را فرا بگیرید. این نوع زگیل ها معمولاً آسیبی به بدن وارد نمی کنند و به ندرت به روش های درمانی عکس العمل نشان می دهند. با این وجود در رابطه با این نوع زگیل ها نیز می توان از یک یا دو جلسه درمانی برای مشاهده عکس العمل احتمالی زگیل به روش های درمانی استفاده کرد.
زگیل های مسطح: این نوع زگیل ها، کوچک، مسطح و به رنگ جوش هستند و ممکن است تعداد زیادی از آنها در یک نقطه از بدن همچون صورت، بازوها، یا کشاله ران مشاهده شود. خلاص شدن از دست این زگیل ها با استفاده ملایم از اسید سالیسیلیک یا سایر روش های درمانی به سادگی وجود دارد، اما احتمال عود کردن و بازگشت این نوع زگیل ها بسیار زیاد است.

در صورتی که روش های درمان زگیل موفقیت آمیز نبودند، چه باید کرد؟

اگر روش های درمانی تاثیری بر زگیل نداشتند، با پزشک جهت منجمد کردن زگیل با نیتروژن مایع یا سوزاندن آن با یک سوزن الکتریکی ملاقات کنید. به هر حال، ابتدا لازم است مطمئن شوید پزشک انتخاب شده می تواند این روش درمانی (یا سایر روش های درمانی مشابه آن) را بر روی شما انجام دهد. به عبارت دیگر بعضی از پزشک هایی که برای درمان زگیل به آنها مراجعه می شود از این روش های خاص برای بیماران خود استفاده نمی کنند و در اکثر مواقع بیماران خود را به متخصص پوست معرفی می نمایند.

سایر درمان های مورد استفاده توسط پزشک برای از بین بردن زگیل به شرح زیر هستند:

ایمی کیمود (آلدارا)، یک محرک ایمنی است که استفاده از آن برای زگیل های تناسلی مورد تایید قرار گرفته است، اما این روش برای درمان زگیل های عمومی نیز اثربخشی دارد. توجه داشته باشید که این روش درمانی تا حدودی گران است.

تزریق کاندیدین (یک عصاره که برای تست حساسیت به مخمر کاندیدا استفاده می شود).

تزریق بلئومیسین که یک ماده شیمیایی است که برای درمان سرطان استفاده می شود.

جراحی لیزر: تا زمانی که زگیل ها بسیار بزرگ و غیر قابل تحمل نشده اند، لازم است از عمل جراحی یا روش های جراحی لیزر تهاجمی برای برداشتن زگیل های عمومی خودداری شود. به دلیل اینکه زگیل ها ریشه ویروسی دارند، همواره امکان عود مجدد آنها به دنبال استفاده از عمل جراحی یا سایر انواع درمان های مشابه وجود دارد.