افزایش حجم ساق پا میتواند ظاهری زیبا برای این قسمت از بدن ایجاد کند، در حالی که تنها ورزش کردن تأثیر چندانی در افزایش حجم ساق پا ندارد. این روش یک انتخاب مناسب برای اصلاح نقصهای جسمی است که به دلیل بیماری یا آسیب دیدگی پا به وجود آمده است. برای افزایش حجم ساق پا، از روشهایی مانند استفاده از پروتز، تزریق چربی و تزریق ژل استفاده میشود. در روش پروتز، یک ایمپلنت در قسمت ساق قرار داده میشود تا ظاهری مشابه عضله ایجاد کند. ایمپلنت ساق پا معمولاً از ژل سیلیکون ساخته میشود و ویژگیهای بسیار شبیه به بافت طبیعی عضله ساق را داراست. در روش تزریق چربی، چربی از بدن خود فرد به ساق پا تزریق میشود و استفاده از این روش احتمال حساسیت را کاهش میدهد. استفاده از روش تزریق ژل در ساق پا به دلیل نیاز به حجم بیشتری از ژل و گستردگی ناحیه، کمتر مورد استفاده قرار میگیرد.
چاق کردن پا برای چه کسانی مناسب است؟
همه افرادی که با ورزش کردن نتوانستهاند به حجم عضله مورد نظر خود دست یابند، میتوانند متقاضی مناسبی برای چاق کردن پا باشند. معمولا مردان برای افزایش حجم پای خود و تمرکز بر حجم آن اقدام به چاق کردن پای خود میکنند. زنان از این روش برای ایجاد تعادل ظاهری استفاده میکنند تا تناسب بین ساق و ران آنها ایجاد شود. میتوان از چاق کردن ساق پا برای اهداف زیبایی نیز استفاده کرد، اما میتوان از این روش اصلاح اختلالات مادرزادی جسمانی استفاده کنید. این موارد عبارتند از:
- پولیومیلیت: بیماری فلج اطفال میتواند منجر به فلج شدن کامل یا جزئی در ساق پا شود. چاق کردن ساق پا میتواند به ایجاد تعادل بیشتر در ناحیه عضلات ساق پا کمک کند.
- اسپیناپیفیدا: این بیماری یک اختلال نادر ژنتیکی مادرزادی است که بر رشد کامل سیستم عصبی و توانایی حرکتی بیمار تاثیر میگذارد. چاق کردن پا میتواند به اصلاح عدم تقارن و کوچک بودن عضله یک پا نسبت به پای دیگر که به علت آسیب دیدن عصب ایجاد شده است کمک کند. این روش میتواند تعادل بیشتری را در ظاهر پاها ایجاد کند.
- کوتاهی و کجی پای مادرزادی: این بیماری یک نقص مادرزادی است که باعث کج شدن پا میشود و پاشنه و انگشتان پا به سمت داخل منحرف میشوند. در برخی موارد خاص، این اختلال میتواند بر نحوه رشد عضلات ساق و در نتیجه کوچکتر بودن عضله یک پا نسبت به پای دیگر تاثیر بگذارد. چاق کردن ساق پا میتواند به ایجاد ظاهری متعادل و طبیعی کمک کند.
بهترین داوطلب برای چاق کردن پا افرادی هستند که دیدگاهی واقع گرایانه و منطقی درباره نتایج بالقوه این روش دارند. چاق کردن پا در افرادی که وزن مناسبدارند یا عضلات آنها نسبتا حجیم است بهتر جواب میدهد.
چگونه برای روش چاق کردن ساق پا آماده شویم؟
قبل از انجام این روش، پزشک به ارزیابی وضعیت بیمار، معاینه ساق پا برای تعیین مناسب بودن بیمار برای چاق کردن پا و بررسی سابقه پزشکی بیمار میپردازد و سوالات احتمالی او را پاسخ میدهد. پزشک برای حصول نتایج بهتر از بیمار میخواهد موارد زیر را رعایت کند:
- برای حصول نتایج بهتر، از استعمال دخانیات اجتناب کند.
- از مصرف داروهای ضدالتهاب، آسپرین و برخی از داروهای گیاهی خودداری کند زیرا داروها باعث تشدید خونریزی میشوند.
- صرف نظر از نوع عملی که قرار است انجام شود، آب رسانی به بدن قبل و بعد از عمل برای بهبود بیمار اهمیت بسیار زیادی دارد.
- قبل از انجام عمل و آمادگی برای بیهوشی، آزمایش خون و ادرار و آزمایش بارداری برای زنان تجویز میشود.
انواع روشهای درمان لاغری ساق پا
برای حجم دادن و برجسته کردن ماهیچه ساق پا با روشهای پروتز ساق پا، تزریق چربی و گاهی تزریق ژل به کار میرود.
ایمپلنتهای ساق پا
از ایمپلنتهای نرم و سفت سیلیکونی برای افزایش سایز و شکل ساق پا، روشی جراحی است که به عنوان چاق کردن ساق پا مورد استفاده قرار میگیرد. افرادی که از ظاهر ساقهای خود ناراضی هستند، میتوانند با استفاده از ایمپلنت ساق پا، حجم آن را افزایش دهند و در نتیجه بهبودی در ظاهر زیبای پاهای خود را تجربه کنند. ایمپلنتها از مواد سیلیکونی نرم و انعطافپذیر ساخته میشوند.
نحوه انجام چاق کردن پا
در عمل چاق کردن ساق پا با پروتز ساق پا چند مرحله وجود دارد که این مراحل عبارتند از:
- این عمل تحت بیهوشی عمومی، بیحسی از طرق نخاع، یا بیحسی موضعی انجام میشود.
- قبل از عمل بیمار رو به روی یک آینه تمام قد قرار داده میشود و با قراردادن قالبهای مصنوعی، محل دقیق جایگذاری ایمپلنت مشخص میگردد.
- سپس بیمار دمر میخوابد تا پزشک بتواند به عضلات ساق او دسترسی داشته باشد.
- در مرحله بعد پزشک در قسمت پشت زانو و زیر چین طبیعی آن و در سراسر بافت همبند و سفت فاسیا که عضله دوقلو را میپوشاند یک برش 2.5-2 اینچی ایجاد میکند.
- به کمک چاقوی تشریح، فضای بین فاسیا و عضله زیرین ایجاد میشود.
- سپس ایمپلنت بدون هیچ گونه تاخوردگی با دقت کامل وارد فضای ایجاد شده میگردد.
- در صورت نیاز به ایمپلنت اضافی، این فرایند دوباره تکرار میشود. در پایان پس از اطمینان از تقارن هر دو ساق، محل برش توسط بخیه جذبی دوخته میشود و پاها باندپیچی میشوند.
مراقبتهای بعد از عمل
پس از عمل چاق کردن ساق پا با پروتز ساق پا باید بیمار نکات بسیار مهمی را رعایت کند که این موارد عبارتند از:
- بیمار باید در 24 تا 48 ساعت اول بعد از عمل استراحت کند و به منظور کاهش تورم، پاهایش بالاتر از سطح بدنش قرار بگیرد.
- مصرف به موقع و منظم داروها اهمیت بسیار زیادی دارد.
- بیمار میتواند کمی راه برود و کارهای روزمرهاش را انجام دهد.
- بیمار میتواند پس از 5 – 3 روز بعد از عمل دوش بگیرد.
- بیمار باید یک هفته بعد از عمل به مدت 8 – 6 هفته از یک محافظ مخصوص استفاده کند.
- بیمار باید حداقل به مدت 8 هفته از انجام دادن فعالیتهای سنگین مانند دوچرخه سواری، پرید و تمرینات مخصوص پا خودداری کند.
آیا محل زخمها قابل مشاهده است؟
محل برشها در عملهای زیبایی، همیشه در کنار چین و خطوط طبیعی موضع تحت جراحی قرار دارد و به راحتی قابل دیدن نیست. در جراحی پروتز ساق پا، برشها یا در پشت زانو یا زیر قسمت جلوی زانو ایجاد میشوند. پس از بهبود زخمها نمیتوان به راحتی جای آنها را مشاهده کرد زیرا در خطوط و چینهای طبیعی بدن پنهان میشوند.
نتایج حاصل از جراحی بزرگ کردن ساق پا چه مدت باقی میماند؟
نتایج حاصل از پروتز ساق پا مانند هرگونه عمل جراحی زیبایی که از ایمپلنت استفاده میکند حدودا 10 تا 15 سال طول میکشد. با افزایش سن بیمار ممکن است دیگر انطباق مناسب بین ساق پا و سایر قسمتهای بدن وجود نداشته باشد. در برخی موارد، بیمار میتواند در صورت تمایل اقدام به خارج کردن ایمپلنت نماید. با این حال این ایمپلنتها دائمی تلقی میشوند مگر آنکه بیمار تصمیم دیگری بگیرد.
عوارض پروتز ساق پا
جراحی ایمپلنت ساق پا یک روش بسیار ایمن است، اما در این روش نیز همانند سایر روشهای جراحی، عوارض و خطرات احتمالی وجود دارد. عوارض مرتبط یا جراحی ایمپلنت ساق پا عبارتند از: خونریزی، عفونت، عدم تقارن ساقها، جابه جایی ایمپلنت، ایجاد بافت اسکار و بهبود نامناسب زخم، آسیب دیدن عصب و نیاز به جراحی ترمیمی.
تزریق هیالورونیک اسید
هیالورونیک اسید که منشا غیر حیوانی دارد به طور عمیق به درون چندین برش میلی متری تزریق میشود. این روش آسانترین راه برای افزایش حجم ساق پا است. اما به علت ماهیت جذب پذیری این محصول باید برای حفظ نتایج، هر 12 ماه تزریق هیالورونیک اسید تکرار شود.
تزریق چربی به ساق پا
چاق شدن ساق پا به کمک تزریق چربی به ساق پا یکی دیگر از روشهای موجود برای ایجاد انطباق پاها است. این روش میتواند به بهبود وضعیت ظاهری با و اعتماد به نفس بیمار کمک کند.
نحوه تزریق چربی به ساق پا
تزریق چربی به ساق پا در سه مرحله انجام میشود:
- خارج کردن چربی: ابتدا چند برش کوچک روی پوست ایجاد میشود و از یک لوله کوچک برای خارج کردن مقدار کمی از چربی بدن استفاده میشود ( این حالت شبیه لیپوساکشن است). سپس محل برش بخیه و توسط باند پوشانده میشود.
- آماده سازی چربی: از تجهیزات مخصوصی برای فشرده کردن چربی و جدا کردن خون و سایر مایعات آن استفاده میشود.
- تزریق چربی: در این مرحله از سرنگ و سوزن برای تزریق مقدار کمی از چربی به درون ساق استفاده میشود. بنابراین با ایجاد حفرههای بسیار ریز در پوست فرایند تزریق انجام میشود و نیازی به بخیه زدن محل تزریق محل تزریق نیست.
این روش معمولا حدود دو ساعت طول میکشد. درصورتی که قرار است محل گستردهای تحت درمان قرار بگیرد، فرایند درمان با سه جلسه انجام خواهد شد.
بهبود
پس از تزریق چربی، بیمار در ناحیه ساق پای خود احساس سفتی و درد میکند. احتمال بروز تورم و کبودی وجود دارد. بیمار میتواند چند روز پس از تزریق چربی فعالیتهای روزانه خود را از سر بگیرد و میتواند 5 تا 7 روز پس از تزریق چربی به طور کامل فعالیتهای جسمانی خود را شروع کند. با این حال بهتر است ورزشهای سنگین را 6 هفته پس از جراحی شروع کند.
عوارض تزریق چربی
عوارض تزریق چربی بسیار کم است. احتمال بروز تورم و التهاب وجود دارد. بدن میتواند چربی تزریق شده را جذب کند که امکان پیش بینی این کار دشوار است. در تزریق چربی، تعدادی از بیماران به بیش از یک جلسه درمان نیاز دارند تا به نتایج مطلوب دست یابند.
هزینه چاق کردن ساق با پروتز، ژل و چربی چقدر است؟
بیماران برای چاق شدن ساق پای خود و بهبود ظاهر ساق پا به لیپوساکشن نیاز دارند و میتوانند از ایمپلنتهای مختلف استفاده کنند. هزینه مشاوره، مراقبتهای بعد از عمل و تعداد جلسات مراجعه به پزشک در تعیین هزینه چاق کردن پا موثر است. برای روش تزریق چربی به ساق هزینه لیپوساکشن، سانتریفیوژ و تزریق مجدد چربی به بدن لحاظ میشود. برای تزریق ژل نیز مواردی مانند میزان مورد نیاز ژل و گستردگی ناحیه مورد نظر تعیین کننده قیمت هستند. هزینه کلینیک و پزشک، تجربه و تبحر پزشک و بسیاری موارد دیگر نیز در تعیین هزینه موثر است.
